İğde,blog okumak

İğdeyi diğer blog yazılarımda zaten belirtmiştim.Aşeren kadınlar gibiyim mübarek.Canım her şeyi çekiyor yani midem o kadar geniş olsa inanın domuz gibiyim derdim kendime. Ama hayır,olamaz,asla!! Henüz o kadar yol kat etmedim ben. [ http://www.uludagsozluk.com/k/bok-yiyen-hayvanlar/ ]

Annişkom sağolsun bana kıyamamış almış iğdeyi. Sınır tanımayan bir mide olduğundan kendi midemi çok seviyorum,löp löp indiriyorum; homini gırtlak pufidi kandil tumba yatak misali. Ama sanılanın aksine,şişman değilimdir.Balık etli bile sayılmam aslında:D Tütütü maşallah diyelim de göbek katlarını 1 tane artırmayak nazara getirip,animallah!

*Bazı arkadaşlarım internette çok vakit geçirdiğimden yakınıyorlar. Size ne zararım var ah bir bilsem? Hem ben bu durumda kendimi kötü hissederim,yapılcek başka işim yokmuş gibi..asosyalmiş havasında gibi. Hiçte öyle değilim.Gerçekten değilim. Aslında devamlı nette de takılmam yani. Face zaten çok tat vermiyor,zamanın çoğunu blog okuyarak geçiriyorum. Bunu farkettim : Blog okumak benim hobim olmaya başladı. Kitap okumak benim için blog okumanın üvey kardeşi oldu şu sıralar. Blog blog blog yani hayatım. Yeminle bu okuduğum postları hesaplasak 2-3 günde bir kitap okuyorum-muş gibi olur.

Lafın özü;ey sevgili blog.Sen çok yaşa e mi. Şu sıralar sevgilim gibisin,vazgeçilmezimsin..