4 Kasım 2010 Perşembe

Çitlek

Çekirdeğin yöresel bir versiyonu belki de.Bilemiyorum. Çünkü üniversiteye başladığımdan beri,devamlı kullandığım ya da yediğim şeylerin herkes tarafından bilinmediğini anlamış bulundum. Bu yüzden memleketime kültür başkenti der oldum(patenti belki de sineme ait değil ama ondan duydum)
Evden kavrulmamış çekirdek getirdim fazlaca. Annem koymuş gerçi hiç aklımda yoktu getirmek,sağolsun. Ama anne aynı zamanda alacağın olsun çünkü 'iğde istiyooooom iğde'diye mızmızlanmama rağmen iğdeyi almadın,daha iyimser olursam unuttun bence,evet unuttun.
Oturdum masaya,bir yandan hastası olduğum pucca blogu okuyorum,bir yandan arkamdan atlı kovalıyormuşçasına çitlek çitliyorum.Ama yok böyle bir şey ya görseniz çılgınlar gibi. Psikolojik hasta gibiyim.
Çöp kovamın içi tümüyle çitlek kabuğu,klavyeme de girmedi değil hani.
Bide herkes kızıyo,sivilce çıkçak kilo alcan diye ama bana etki etmiyor böyle şeyler. Buda normal dışı bir yaratık olduğumu gösterir. Yaratık diye hitap ettim kendime ama bu yine belirli bi nesne,en azından ne olduğumu biliyorum. Bugün bir arkadaş yurda girerken bana 'insansı' dedi ya var mı böyle bir şey? İnsansı nedir? ne insan ne de.... işte o 3 noktayı dolduracak bir şey bir sıfat yok :D

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder