20 Kasım 2010 Cumartesi

Böyle de Poz Veririm

Foto çekinme manyağı olmaktan fena halde tırsar oldum efenim. Neden mi? Çünkü devamlı fotoğraf çeken insanları tuhaf bulurum,ya diyorum ki bunlar hiç mi erinmiyor aynı pozları vermekten? Orda fotoğraf çekilene kadar beklemekten..ya da devamlı yeni pozlar üretmekten.. Bir arkadaşım var Ayça,onun bu şevkine hastayım ben. Zaten devamlı dalga geçer oldum yavrucuğumla. Ayça gene mi yaa!! diyoruz artık ortamlarda.
Ben biraz eringeç bir insanım,zor işlere gelemem.Her nedendir ki orda gülücük pozisyonu alıp beklemek zor geliyor,hele ki bir de fotoğrafı çeken 'delü' şahsiyet kaydırmışsa..titretmişse. Al işte Elif sana cinnet sebebi. Zaten ağzım kulaklarıma varana kadar gülerim her fotoda,klasiktir pozum ve severim de. Yapmacık pozları sevmiyorum yani nasıl desem. Hani yalandan doğal pozlar vardırya kenara bakarlar,başka yöne..Bide tutup kendilerini çekerler. Komedi tam ya. Sevmiyorum işte napim yani? Hiç öyle de poz vermem. Bu aralar çılgın pozların delisi oldum. Tuhaf,mallık abidesi,deli saçması pozlar veriyorum..ben veriyorum vermesine de çekilene kadar poz gidiyor ortadan anacım.Çünkü bozulmasın diye kendimi aşırı sıkıyorum,dudak göz oynuyor artık bi yerden sonra. Bekle bekle o napsın? Ona da yazık.
İşte sayın blogcağızım,dün de tam o günlerden biriydi.. Sarişimin ısrarları üzerine binbir adet foto çekindik. Daha doğrusu çekmek zorunda bırakıldım.Ben gülüyorum, çekene kadar gidiyor ya eğreti duruyor artık.. Hele ki o ayar gece modundaysa.. Aha aldın başına belayı! Hemen kayıyor. Zaten ben baştan dedim hadi sen düğmeye şimdiden bas ben pozu ondan sonra vereyim :D Anca yani,düşünün..
Şöyle de Sarişimin eseri pozumu göstereyim,kaş göz kayık. İdare ediverin gari.
Mekan: Medcezir

2 yorum: