29 Kasım 2011 Salı

Gözlük.Biraz ben.

Bu resimde gördüğünüz kişi, benim şu halimden bir önceki halim. Bir Almanca kursu sonrası,Kızılay'da boza içme durağı diyelim. 
Artık bu resimdeki gibi bile değilim. Kafamda saç namına bir şey kalmadı. Hayvan herif(bkz:kuaför) sadece köklerini bende bıraktı. Sağolsun en azından onu bari yaptı. Dediğimi nereleriyle dinliyo bu adamlar yarebbim ya bıktım artık,bida düzelttireyim desem 3 numaraya vurup koycak usturayla,onu bekliyorum. Belki de jiletle felan kazır yani. Olamaz mı? Olabilir. Devamlı duşun altında durasım var, 1 cm uzasa dünyalar benim olcakmışçasına umut taşıyorum içimde. 


Son günlerde zaten sınavlar,sunumlar,ödevler o kadar boğulmuş durumdayım ki, uyku desen az,çalışma desen benim için haddini aşmış boyutta, internete giremedim. Gene bugün de kredi kartı ekstrem geldi de, bakim krizin hangi seviyesindeyim dedim. Uykum zaten bölük pörçük,temelli içine edeyim dedim.


Almanca hocamla da yüz göz olcam yakında, çıldırcak yani o olcak. Kur atlama sınavım var bide daha ona çalışılcak tey tey. 


Dün tuttum gene tek başıma sinemaya gittim:Dedemin İnsanları. Ben bu işi seviyorum. Gayet cool,kendi başıma da oluyor yani bir şeyler. 1 buçuk saat kitapçıda oyalandım felan bide, içimde bütün kitapları alamamanın kalmışlığıyla. Bu arada,filmi çok beğendim ha. 


Devamlı bir geçmişe özlem. Şu an bu hangi psikolojik hastalık kategorisine giriyor onu inceliyorum. Karşıma ilk 'bipolar bozukluk' çıkıyor ama tam konduramıyorum da şimdi yani ya. 


Bu çarşamba Birsen Tezer ve Hüsnü Arkan Ankaraya geliyor,biletim hazır. Umarım iyi olur. 
Yazmak istediğim ama yazamadığım şeyler var; zaman,mekan,heves..hepsi biraz biraz.
Çıkmalıyım,TET beynimle münasebetsiz savaş halinde, adeta boğuşuyorum. 
Ben bu son günlerde adeta yaşamıyorum. Hayat çok hızlı akıyo,her şey bomboş. Nerdeyse 2.sınıfın 2.dönemi biticek. Sadece geriye dönüp baktığımda bu kadar yanlış giden ne onu sorguluyorum. Bu böyle olmamalı. Nokta. 
*Bu arada şimdi bir daha baktım da,bazı belirtiler Borderline Kişilik Bozukluğuna da uyuyor. Napcam ben!

18 Kasım 2011 Cuma

Bazen

http://www.youtube.com/watch?v=MTogquZ4Aos&NR=1
Bazen bütün koşullar uygunken bile ölemezsin..

Son günlerde yaptığım tek şey yurt odasına tıkılıp kalmak ve it gibi ders çalışmak. Ne adam gibi uyku ne de adam gibi yemek. Sırf dışarı çıkmamak için oturup 1 ekmeği kendi başıma indiriyorum mideye. Arkadaşlarımdan bihaberim. Hiçkimseyle doğru dürüst irtibatım kalmadı, bi buluşsak bi konuşsak 1 yıllık dedikodu çıkar anlatcak. Almanca kursuna başladım. Çok sorguluyordum acaba işime yarar mı verdiğim paraya değer mi vs. Ama sevdim. Konuşmayı sevdim, hocamı sevdim, arkadaşlarımı sevdim. Falan filan.
1 yıl önceki kasım ayı yazılarıma gittim de. Resmen aynı durumdayım. Kendimi 1 yıl öncesi ruh halime sardım. Önümüzdeki iki yıl daha böyle olmasını istemiyorum. Hayat tek başına da idare edilebilir, ama bakıyorum millet 1.yıllarını felan kutluyo. Ben de 'bu yollardan çok geçmişim' havasında, elde var sıfırlarla umutsuz vaka oluyorum efenin. Ha bu arada geçen yıla döncek olursak; tek fark, üstüne bir de ipe ipe ders çalışıyorum yani. 
Bu şarkı da güzelmiş:http://www.youtube.com/watch?v=zZqhxq0yeAw&feature=related 
Bu fırtına durulur mu
Benden adam olur mu? 

9 Kasım 2011 Çarşamba

Ben Böyleyim.

Gene aynı. Gene melankolik havalar. Gene mutsuzluk. Gene keşkeler.. Eskiye dönmek istemeler. Hayaller hayaller hayaller. Ve asla olmicağını bildiğin şeyler. Şu halde olabilseydim, o olsaydı bu olmasaydı demeler. Delirmek. Bu gidişat ne ben ne oluyorum böyle ya. Kendimi yollara atasım var. Deli gibi ağlayasım var.

4 Kasım 2011 Cuma

'Belki' diyorum

http://www.youtube.com/watch?v=uyqb1uVhakY Bir aralar feci takmıştım buna, son günlerde de devamlı dinler oldum. Bir şarkının sözleri ancak bu kadar anlamlı olabilirmiş. Bu şarkıya bayılana 'sen eşittir ben' diyorum. 


Belki bir eski şarkı,
Belki de hoş bir koku esintide,
Hatırlarım seni bir başka yerde.. 

Başa aldım tekrardan, ve yazıya devam ediyorum. Bugün zar zor bulabildiğim biletle evime geldim. Bayram tatili bahanemiz. Keşke okumak denen şeyi 1 yıllığına askıya alabilsem,kendimi burda toparlasam. Burası bana ilaç,yeminlen. 

Babam gene konuyu ne yaptı nasıl ettiyse kredi kartıma getirdi. Hem de benim bizzat kendi paramla ödediğim kendi kredi kartıMa. Daha doğrusu artık ödeyemediğim. Kesin haciz gelcek, hayırlısı. 
Anneme dicektim ki ''Gel senle gizli bir anlaşma yapalım Sunam,şu benim borçları kapatalım'' dicektim ama çok ütopik bir yaklaşım oldu,onu da babamla beraber annemin de üstüme gelerek beni yıpratmasıyla anladım. Demek ki neymiş? Umut kumbarası tükenmiş. Demek ki 'genç tutkuların dadısı' olan umut, artık yaşamıyor. 
En son artık, babam beni okuldan almakla tehdit etti. Dedim al valla zaten okumak gibi bir gayem yok. Annemde: Hııı koca eline bakarsın diyerek paranın simgesi olarak parmaklarını sürttü. 
Ve ben, zengin koca bulur evlenirim diyerek noktayı koydum. En temizi. Mis.