Bazen hayatın hiç adil olmadığını düşündüğünüz olmuş mudur? Bence evet olmuştur çünkü ben bu sıralar bunu düşünür oldum..ve benim gibi bir çok insan vardır eminim ki.
Sizin için bir aşk bitmiştir,içiniz içinizi yiyordur neden diye? Düşünürsünüz,bir mantık ararsınız ya da bir şans. Ama karşınızdaki hiç üzülmez.Düşünmez bile,sorgulamaz. İki kişilik bir yaşanmışlıkta sadece tek kişi üzülür,bu adil değildir bence..Değmez galiba.
Ya da sizin için bir aşk bitmiştir,acıdan kalbiniz sıkışır,dünya başınıza yıkılmıştır. Başka birisi için yeni bir aşk başlıyodur. Kalbi pır pır ediyordur,içinde kelebekler uçuşuyordur felan..
Mesela ben belki şu an hayatımda yaşayabileceğim en kötü anımdayımdır,resmen bir ''dibe vurdum!! '' vakası yani. (misal diyorum)
Ama başka bir yerde(ülke,şehir,ev vs.) belki de bir insanın gelmiş geçmiş en güzel günüdür.
Sizin en sevdiğiniz ölmüştür,canınızı bundan daha fazlası yakamazken, o an başka birisi yeni doğmuş bir bebeğini sevmekle meşguldur.Bir hayat acıyla biterken yeni bir hayat umutla başlar.
Bunun gibi daha bir çok durum söz konusu tabi.Her insan aynı an içinde aynı şeyleri hissedemez tabi ki.. Ama insan öyle bir çıkmazın için de olur ki sorgulama başlar.Bunlar bir şeylerin adil olup olmadığıyla alakalı değildir belki de. Düzen mi böyle yani o zaman? Hmm!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder