Okula gitmekten başka kayda değer bi uğraşısı olmayan ben, nedense her seferinde aşırı yoğun olduğumu dile getirmekten asla bıkmadım. bıkmıyorum ve muhtemelen bıkmayacağım.
Kütüphaneden yayın yapıyorum,yalnız başımayım. Kucağımda liseden kalma sırt çantam(ama ben onu çok seviyorum),onun da üstünde tam tamına 44 dakika sonra şarjı bitecek olan laptop'ım duruyor.
Frontpage denilen saçmasapan bir final ödeviyle uğraşıyorum,alışılagelmişin üstüne son ana bıraktığım için. Sıkıcı..Resim seçmek,yazıları İngilizce felan yazmak eringeçliğime eringeçlik katıyor adeta.
Yarına finalim yok,rahat mıyım ama? Hayır çünkü stresten suratım mayın tarlası misali. Dokunduğunuz her pütürcük patlama tehlikesi yaratıyor.
Pudradan mıdır bilinmez,cildimin içine sıçtığım için kendimle gurur duyuyormuşçasına hergün inatla daha da o pudra denilen kimyasalı kullanmaya devam etmekteyim.Üstüne bir de fondoten aldım;55 yaşında bunağımya,çok ihtiyacım vardıya!!
Gramerin allah belasını versin. Fonetik, evet evet korkulu rüyam olması gereken fonetik sınavını hiçbi yerime takmıyorum bile. Benim korkum writing'den. Neyse şimdi kimsenin canını benim aptal derslerimle sıkmaya gerek yok dimi?
5 parasız kalmak üzereyim gene. Karşılığında hiçbir şey vaad etmeden bana borç verecek bir dünya harikası vatandaş olsun isterdim hayatımda.. :)
Yaz okuluna kalmak için pederimi ikna etmem lazım. Bi de beni hiç yormayacak bir iş bulmam lazım.
Kısacası bana her şey lazım..
Evet tam 37 dakika sonra bu PC mefta oluyor. Mucuk der giderim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder