Ben herhangi bir sitede twitter olsun blogspot olsun takipçim olan insanları kendimde takip etmeliymişim gibi şartlıyorum kendimi. Bu kötü bir şey değil,gocunmuyorum da. Tek tuhaf gelen,bu noktada bile başkalarını düşünebiliyorum.Hem de hiç tanımadığım insanları. Bu önemsiz de bunun gibi birçok hareketim olduğu için sadece kendimi yıprattığıma üzüldüm gene. Bir de asla normal bir insan olamıcam. 'asla asla deme' diye bir laf varya hani,gerçekten ''Asla'' var bence. İmkansızlıklar da var. Hayal dünyasında yaşamak burcumun getirdiği en birinci özelliğim olsa da,ben de büyüyorum yahu.
Şu an uzun zamandır canı sıkkın olan bir arkadaşımla konuşuyorum. İsyanlarda.. Gerçekçi oluyorum,acı konuşuyorum biliyorum ama en doğrusu bu. Her şeyin bir anlamı var,buna inanıyorum. Dine yönelen bir yapım yok ama olan biten her şeyde bir hayır var,ben bunu da anlayabildim. Her şeyi iyice çektikten,üzüldükten sonra anlayabilme özelliğime de hayranım ya neyse!
Babama hediye almadım. Arkadaşlarım kadar değerleri olmadığından değil,onlar kadar kusuruma bakmıcakları için anne babama bu günlerde sık sık hediye almam. Ama çok kutlu olsun,hep bizle olsunlar :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder