29 Ekim 2011 Cumartesi

Bir Akupunktur Hikayesi

Başlığı okuyanda bir şey yazdım sancak. Kayda değer.. 
S*ktir Et denen kişisel gelişim kitabını hala bitiremedim. Ben kişisel gelişim kitaplarını sevemiyorum ya, öyle siktir et,salla geç vs demekle olsaydı ohooo. Yok yani bana göre değil. Sorun bende zaten. 
Neyse işte, orda akupunkturla alakalı bir şey okuyunca aklıma bir anı geldi. Babanneme dair. O hala hayatteyken. 
Benim annemde boyun fıtığı var şincik, ve ilk öğrendiği zamanlar işkence gibiydi ona. Uyuyamamalar, her sabah ağlamalar felan. Derken baktı olcak gibi değil, hadi Sunam doktora git. Allahtan doktor tanıdık,anneme torpil geçip akupunktur uyguluyordu,kulağına iğneler. 
Annem bi rahatladı felan böyle sormayın,işte bir süre iğneli iğneli gezindi. Bir gün babannemle oturuyoruz annemde var, babannem dedi ki: Suna, guzum, küpelerini çıkardın mı kulağından. :)
Babannecim nedense küpe demeyi tercih etmişti, aklıma geldi. Bu da böyle bir anımdı işte. Gene üzüldüm,babannem aklıma geldi ve gene gene gene yani. 
Kayıp gitmiş hayaller elimizden.. 

2 yorum:

  1. O kitabın adına ve arka kapağına aldım ama nerden bilirdim bütün özetin zaten kitabın adı olduğunu.
    Onu ben zaten kitabı okumadan da diyordum, demek ki ben de kişisel gelişim uzmanıyım. -böyle bişey var demi ?-
    bide son oldu bu kitap, kişisel gelişim adına, o kadar yani.

    YanıtlaSil
  2. Bende aynı şekilde. Tek fark, ben pek demiyordum. Ve bu kitabı okuduktan sonrada demeye başlamıcam. Okumuş olmak için bitirdim ama evet yorumunu sevdim : ''bide son oldu bu kitap, kişisel gelişim adına, o kadar yani.'' aynen diyorum. :)

    YanıtlaSil