20 Ekim 2011 Perşembe

Gerçekten,''home sweet home'' yani.

Ben bunları kimseye anlatmadım
Kendimle bile konuşmadım.. 

Ben bu evi bile özlüyorsam ve bu evde olmak bile beni mutlu ediyorsa, durum cidden vahimdir yani. Ben iyi değilim valla ya. Geliyorum. Abi desen yok. Anne-baba çalışıyor. Ve şu an tek başıma bu postu girerken, gerçekten kendimi mutlu+huzurlu hissediyorum. Birazdan annem eve gelcek ve ben çocukluğumdaki gibi bir hevesle bekliyorum bunu. Bebekken balkonun demirlerine dayanıp beklermişim işten dönme saatlerine yakın. Şimdi PC başında bekliyorum ama yıllar geçmiş olmasına rağmen olayın özü aynı: Bekliyorum! Tek fark; artık bebek değilim ama ahh olsam keşke olsam. 
3 gün sonra Ankara'ya dönücem ama kendimi nasılsa 2 hafta sonra bayramda gelicem diye teselli ediyorum. Ya bayramdan sonrası? O kısmı şimdilik düşünmeyim. 


Babannemin evine girmek istiyorum, 52 sinden sonra eşyalar felan noldu merak ediyorum. Bir yandan da korkuyorum. Onu çok özledim. Hala bir şeyler tamamen geçmiş değil. Hala üzülüyorum. Hala özlüyorum ve ilerde üzülmesem bile hep özlicem,bunu biliyorum. Ama o artık yok ve hiç olmicak. Bunu da biliyorum. En kötüsü de bu işte. Birileri hayatınızdan çıksa da,üzülseniz özleseniz de bir şekilde haber alırsınız felan. Ben onu özlüyorum ama arayamam,kimselere soramam. Merak ediyorum. Keşke hala hayatta olsaydı. Sadece bunla bile ben çok mutlu olurmuşum meğerse diyebiliyorum. 
Abim İngiltere'ye gitti sonunda. En azından hayat onun için yolunda gidiyor. Ben yoluna koyamıcam gibi geliyor bazen. Hiç düzelmicek gibi. 


*Ait dersi denen bir şey var, bir de onu üstten almak diye bir gerçek var. Yazık yani o kodu girerken ellerim titreseymiş ne varmış? İlahi güç der vazgeçerdim belki. Ekle-sil haftası da geçtiğine göre tek çarem devamsızlıktan bırakmak. Ama bu da bana koyar. Mecbur gitcem derse. Kadın, geç gelenler derse girmesin diye resmen içeriden kapıyı kitledi. Bildiğin kitledi yani. Dumur dumur.. Geçen hafta da millet kapıyı çalınca 'gelmeyin ya gelmeyin' diye kendi kendine sıraya vurup dövünüyordu. Allam yarebbim ne insanlar var.. Tarihi eser karı ya (alıntı). 
http://www.youtube.com/watch?v=AtYmhMisT5s :) Mucuklar. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder