26 Ocak 2011 Çarşamba

Finals Finitoo

Ve finaller bittiğinde,beni alması gereken huzur hala yolda olmalı efenim,aksi halde çoktan bana varmış olmalıydı.. Herneyse. Bugünü ağzımdan burnumdan getiren Fonetikçiye,gene bir darbe vurduğu için teşekkürlerimi yollarım.

Herkes bir bir yuvaya göçüyor,ben de şu yerleri pamukçuklanmış yurt odamda tintin blog giriyorum işte. Yeri bile yeni ayırttım,yarın dönüyorum memlekete.. Çoook özledim çoook,burnumda tütüyor :)

Demin açtım Those were the days my friend'i dinlerken Mary Hopkins'ten,lise hayatımı düşündüm.. Türlü türlü videolarımızı,resimlerimizi.. İyi-kötü(ama çoğunlukla iyi)zamanlarımızı düşündüm.
Those were the days my friend
We thought they'd never end..
derken aslında o günlerin biteceğini gayet iyi biliyorduk,ama bu kadar özleneceğini bilemedim ah bilemedim. Ya da tek özleyen ben miyim ki acep?
Şarkının sonlarına doğru şu sözler aksederken;
Just tonight I stood before the tavern
Nothing seemed the way it used to be
In the glass I saw a strange reflection
Was that lonely woman really me?
demek istemiyorum.. Gerçekten yalnız biri olarak hayatıma devam etmek istemiyorum ha bunu da diyeyim yani.
// Eski sevgiliye geri dönmek,sonunu bildiğin bir kitabı yeniden okumak gibidir.. -miş. Aynı şeyi yapmaktan zevk duyanlar ne dicek peki bakalım bu söze:) Babays muçuk.
E.E.K. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder