Kafayı her yicek gibi olduğum da -ki bu da uzun bir süredir ve sık sık olan bir durum şu sıralar için, hemencik memlekete kaçıyorum. İyi gelir sandım,dün gene bindim geldim. Babam aldı,öptükten sonra direkt kredi kartı muhabbeti. Öl yani. Boğulcam artık. Zıplatmışım gene. Ah yarebbim. Neyse. Annem nöbetçi oluvermiş,eve git kimseyi bulama felan. Ben de mis gibi sıcak pideyle yemek yerim oh fln diyordum. Hayal kırıklığı burda başlar. Sonra teyzemlere gittim orda yedim gerçi ama. Ya bi hüzünlendim dün. Bir şeyler eksik hayatımda. Bi süredir. Bilemiyorum ne ama olmasını istediğim şey bu değil,olmak istediğim yer bu değil ve galiba hayatımda başka insanlara ihtiyaç duyuyorum. Her şey değişsin bitsin gitsin düzelsin istiyorum. Her yaz böyle mi olcam ben? ve her yaz başka insanlar yüzünden..
Yolda dün, hayatımda olmuş,olan,olacak olan ve artık olmucak olan insanları düşündüm. Kısa zamanda çok şey değişiyor, daha da ne yöne yol alcam onu merak ettim. Bu sıkıntılar geçip gitsin istiyorum, istesemde istemesem de kafaya takıyorum. Ailemle ve sunişlerle eskiden olduğu gibi binsek tatile gitsek. Çocuk masumluğumuz olsa,insanlar da öyle olsa. Aile sıcaklığı daha yoğun olsaydı felan. Çok şey değişiyor,üzülüyorum.
Bu olan biten her şeyden bir an önce kurtulmak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder