vee yine bir 'ahh nerde o eski bayramlar' modu. Ama cidden öyle. Bayramlar son yıllarda artık sıkıcı olmaya başlamıştı ki bu bayramı daha da hiç sevmedim ben. Bir kere, bu babannemsiz ilk bayram. Burukluk var haliyle.
Annemle dün kavga ettim,yani biraz konuştum konuştum gitti masadan,baktım ağlıyo. Hiç bişe demedim çünkü ben haklıyım!
Bayram harçlığı veren yok,kimse demiyo ki bu kız kredi kartı borç batağında. Resmen yakında haciz gelcek ha,valla zorlasam gelcek yani.
Abim çekti gitti,evde bi şen şakraklık durum yok. Vaktimi bol bol How i met your mother izleyerek geçiriyorum.
Evde baklava felan yok şahsen,yalancıktan bi tatlı bile yok be. Annem şimdi yapıyo. İşin garibi gelen herkes bugün geldi zaten,yarın da biz gezcez. Yani bu tatlının yapılması manasız. Herneyse.
Eleganın kakaolusunu çok seviyorum, bi de Sesame. Benim de şeker keyfim bu yani napiim.
İsterdim ki,hala babannem hayatta olsun ve ilk onla bayramlaşayım. Zaten şu an hayatta olsa resmen ona taşınırdım,hep onun yanında olurdum. Öhöm öhöm. Duygusal moddan çıkıyorum tamam. Devam edim varsayımlarıma;
Annem babam harçlık verse en yüklüsünden,evde ailecek olsak,kalabalık olsak. Güzel tatlılar börekler olsa,sevdiğim insanlar gelse gitse. Bayramlık alma heyecanı olsa.
Ah olsa keşke olsa ama yok yani yok. Bayrammış pehh diyorum ve gidiyorum. Muahhs.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder