Bugün uzaydan çekiyordu beynim. Bildiğin algılama özürlü oldum. Markette para öderkenki rezilliğim, kredi kartı borcumu yatırma girişimimin yanında bir hiç kalır,dikkatinizi sündürrüm -girişim diyorum.
Ziraatten çektim parayı,gitmişim İş Bankasına. Neden? Yapı Kredi'den olan kartın borcunu ödemeye. Evet tüm o birsürü insancıkların arkasında teytey sıra beklerken,aslında yanlış bankamatiğin önünde olduğumu sıra bana gelince anlayabildim.. 1 saat orda dikilmek ve de yanımdaki iki kişiyi de dikmek cabası. Üstüne bir de o kadar para vermek içimi pek bir ferahlattı,sormayın.
Dün düşündüm de, bazen hayatın bir anında bir yerlerde, sizinde bulunduğunuz bir anda hiç tanımadığınız bir insanla ileride tanışacağınızı bilmeden aynı ortamı paylaşıyormuşsunuz..belki de aynı fikri. Bülent Ortaçgil'in Eylül Akşamı şarkısını anımsattı bu bana. Ben mesela,dün oturmuş S'le yemek yerken,dedim ki şu an başka bir şehirde olmak isterdim.. Başka insanların hayatına karışmak,şu an bulunduğum her şeyden sıyrılmak isterdim. Şu an bildiğim her şeyi unutmak ve yeniden doğmak isterdim.
Bir kaç gün önce hayatımın en güzel gecelerinden birini geçirdim. Elimde tuttuğum şeyle dile getirdiğim söz çok uyumluydu.. Zaten o kahkahalardan dolayı yaptığımız şey amacından çıktı. Hiç ama hiç hiç hiç pişmanlık duymuyorum,bir süre dillerden düşmeyecek olsa da.. Buraya yazamıyorum. Bunu anca günlüğüme kaydedebilirim. Okumaması gereken insanlar var :P
Son olarak,hayat ne kadar garip diyorum. Bunu hep dile getirdim zaten. Bak şu satırda o kadar duygulandım ki duruma uygun olsun diye bi Babazula açtım,dinliyorum. 1 yıl öncesine dair umut dolu olan bir insan aramızdan ayrılabiliyor. Bir anda.. Of aman :( Çok üzgünüm çok. İnsanların ne derdi var bende mal mal 'dertler derya olmuş bende bir sandal' diye geziniyorum. Pehh! Hatta değiştirdim ya ben şarkıyı, Düş Sokağından Ölümler daha uygun bu duruma.
Ölümler çıplak gelir
Geceyi indirir yavaşça gözlerine..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder